Een reis naar het Marowijne- en Tapanahonygebied heeft na gesprekken met Paramaccaners en Aucaners of N’Dyukas (Wij Joodse Zielen) over hun noden, wensen en grieven een schrijnend beeld opgeleverd. De uitdagingen van deze locale gemeenschappen zijn komen vast te staan met als grootste pijnpunt electriciteitsgebrek.
Ik vertrek vanuit Paramaribo met de bus over de Oost-Westverbinding naar het Paramaccaans dorp Langatabiki, een eiland in de Marowijnerivier, het woongebied van de Paramaccaners. De Marowijnerivier is de grensrivier tussen Suriname en Frans Guyana. Aangekomen bij de aanmeerplaats aan de overkant van het dorp springt direkt in het oog de illegale goudwinning door middel van scalians. Later zal blijken dat nog enkele operatief zijn in het gebied. Het ligt in de bedoeling Snesikondre te bezoeken, alsmede de Paramaccaanse dorpen Skin Tabiki en Baada Tabiki, allemaal eilanden in de Marowijnerivier. Het gebied is slechts te bereiken per vliegtuig en boot.
Het handelscentrum Snesi Kondre
Rachael van der Kooye 