Gisteren was het mijn beurt voor een tweede presentatie gedurende het SUSI programma. Dit keer ging het over een onderzoek dat ik naar keuze moest doen. Ik koos voor de rol van de media in het grondenrechten conflict in Suriname. Tijdens mijn eerste presentatie over de mediasystemen, politieke cultuur en journalistieke principes in Suriname had ik een paar foto’s over mijn land laten zien.

Eerder hadden geen van de SUSI Scholars nog gewerkt met foto’s tijdens hun presentatie. Maar na mij toonde iedereen foto’s en ook nog een promotion video over hun land. Dus in mijn tweede presentatie heb ik ook een promotie video getoond over Suriname. Gelukkig had mijn vriend Irwin Wist de vorige dag een dergelijke video geplaatst op zijn facebook page, dus kon ik de link gewoon overnemen.

Boordevol trots liet ik die video zien, maar mijn trots veranderde in afgrijzen toen ik die vieze smerige vuile waterkant van ons zag in die video waarin de verteller sprak over onze mooie historische gebouwen. Hoe kunnen mensen in hemelsnaam beelden laten zien van onze smerige stad in een promotion video? Konden ze die beelden van de Waterkant niet hebben geschoten, nadat de werkers van Milieubeheer klaar waren met schoon maken? Ik schaamde me diep! (zie promotion video Suriname)